Dzisiaj obchodzimy Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana. 
Jest to dzień modlitw o uświęcenie kapłanów. Dla księży jest ono wezwaniem, by wpatrywali się we wzór Chrystusa – Kapłana, a dla wiernych – jest inspiracją do wzmożonej modlitwy za pasterzy Kościoła.
W czwartek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego kapłaństwo nabiera nowego znaczenia i głębokiego zakorzenienia w kapłaństwie Jezusa Chrystusa, Jedynego Kapłana, który złożył jedyną ofiarę na ołtarzu krzyża i jako jedyny pośrednik wstawia się za nami u Ojca.
W tym dniu pamiętajmy o kapłanach w szczególny sposób. Zbliżmy się jeszcze bardziej w postawie całkowitego ukorzenia do Tajemnicy święceń kapłańskich. Musimy ten dar kapłaństwa niezasłużony dla nas docenić, traktować z szacunkiem i otaczać opieką modlitewną.
W Wieczerniku Jezus jako Najwyższy Kapłan ukazuje się nam jako Sługa wszystkich. Tam gestem pełnym miłości pokornie obmywa nogi swoim uczniom. Zaprasza nas do wspólnoty z Nim poprzez życie ukierunkowane ku posłudze i ku ofierze. Tylko wtedy stajemy się narzędziami Chrystusa we współczesnym świecie i stajemy się częścią Jego Wiecznego Kapłaństwa.
Chrystusowe „To czyńcie na moją pamiątkę” było nie tylko ustanowieniem świętej Ofiary Ołtarza, ale też powołaniem kapłanów z ludzi wziętych, dla ludzi postanowionych , aby byli ich nauczycielami i pasterzami.
Kapłaństwo jest przedłużeniem ramion Chrystusowych, błogosławiących, rozgrzeszających. Jest ciągłym przepowiadaniem Chrystusowej nauki i uobecnianiem Jego Ofiary.
We współczesnym świecie Kapłan jako sługa żywego Chrystusa staje na pierwszej linii frontu w walce o zbawienie człowieka. Kapłan jako szafarz Bożych tajemnic w mocy Ducha Świętego jest wezwany aby nieść miłość wszędzie tam, gdzie panuje nienawiść; nieść światło, gdzie panuje ciemność; nieść dobro, gdzie panuje zło; nieść nadzieję, gdzie panuje rozpacz; nieść Boga wszędzie tam, gdzie panuje ateizm. Kapłan tworzący żywą wspólnotę z Chrystusem – Najwyższym Kaplanem obdarowuje dziś świat największymi wartościami – wiarą, nadzieją i miłością.
„Gdyby zniesiono sakrament święceń, nie mielibyśmy Pana. Któż Go złożył tam, w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął waszą duszę, gdy po raz pierwszy wkroczyła w życie? Kapłan. Kto ją karmi, by dać siłę na wypełnienie jej pielgrzymki? Kapłan. Któż ją przygotuje, by pojawiła się przed Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, zawsze kapłan. A jeśli ta dusza umiera ze względu na grzech, kto ją wskrzesi, kto da jej ciszę i pokój? Znów kapłan. Po Bogu, kapłan jest wszystkim! On sam pojmie się w pełni dopiero w niebie.” (Św. Jan Maria Vianney)
Pamiętajmy w tym szczególny dniu o modlitwie za naszego księdza proboszcza Władysława i wikariusza księdza Patryka. Niech dobry Bóg błogosławi Im w dalszej posłudze kapłańskiej. 
